
Zaterdag 2 april, een bijna uitverkochte Brugse Stadsschouwburg genoot met volle teugen van dit absurde, technisch excellente muzikale optreden van twee muzikanten, een cellist en een pianist. Peter en Bart, twee virtuozen die reeds meer dan twintig jaar ons klassieke muziek hebben leren appreciëren op een entertainende wijze.
Snaren en toetsen zitten hen in de vingers,

interactie onder elkaar, ook interactie met het publiek is hen niet vreemd. En hun shows steunen meestal op een rode draad. Zoals we in 2015, ‘ Delicatissimo ‘ met Leonardo Da Vinci in een hoofdrol hadden was het vanavond de beurt aan Beethoven. Een Duitse componist, en doof, … verwees dit gegeven naar enkele misverstanden onder elkaar tijdens bepaalde uitvoeringen ? Zoals tijdens de ‘ Bolero ‘ van Ravel, wie zal het zeggen.





Hun sterkte ligt vooral in hun ongelooflijke muzikale kennis, de manier hoe ze stukken interpreteren en nu en dan er afstand van nemen om er hun eigen touch aan te geven.
Tevens een eigen tekst erop zetten, … het eerste moment ben je niet mee, maar plots ben je verwondert. Dit is toch een andere tekst ?

Alles klopt zo miniscuul dat je er zelf niet op let tijdens die eerste noten of zanglijnen. En Peter kan je dan ook nog eens volledig op een dwaalspoor zetten, de taal machtig en gebruikend en ons zo doen geloven wat hij vertelt. Waarheden, kleine verdoezelingen, een eigen versie van exacte feiten, … wij laten het over ons glijden en genieten. Maar soms rinkelt er nu en dan toch een belletje. Was dit juist, klopte dit wel, wie zal het zeggen ….

De Frivole Framboos, frivool, ze hebben zeker hun naam niet gestolen.
Beethoven, Queen, John Denver, Lennaert Nijgh, Prince, … tot Ravel toe werden vanavond op de korrel genomen. George Gershwin en zijn broer Ira ( cfr. Vorky and Mess ), Het nummer ‘ Rosanne/a ‘ van Toto ( ? ). ” I Got Rythm ” van G. Gershwin, Ray Ventura, Marlene Dietrich, Vera Lynne, … tot zelfs Hermann Nielebock met zijn ‘ Erica ‘.
Zelfs ‘ Uptown Girl ‘ van Billy Joël werd verweven met Queens ‘ Bohemian Raphsody ‘, … ” Raphsody in Blue ‘G. Gershwin. Rhapsody in Beret, een muts, een song van Ray Ventura ?
Peter en Bart bedankten het publiek, … maar ze hadden nog een ultieme bis voor ons, mannen, vrouwen, en samen konden meezingen met Verdi’s ‘” Aïda “. Een eer nummer naar de directeur van de Brugse stadsschouwburg. Achteraf een traktatie met champagne. Benieuwd hoeveel er na het optreden in de foyer om een glas gevraagd hebben ?????



Maar de ganse zaal deed mee met deze ultieme bis, de Frivole dankend voor een memorabele show in Brugge.









Iets meer dan anderhalf uur genietend van deze show die in de Covid periode tot een sublieme vertoning / gig uitgegroeid was. Covid, een periode van opruimen, nieuwe dingen ontdekken, verloren gewaande teksten tegenkomen, … zoals in die lade de tekst van Jo Burms. Was dit echt, gespeeld, … een appreciatie naar deze schitterende te vroeg gestorven acteur ? Maar Peter, solo op piano bracht dit nummer zo intiem dat je je af vroeg, heeft Jo dit echt geschreven ?
Paul Severs, de series Cheers en Friends bezorgden ons ook nog een heerlijke herkenning van Beethovens composities ?? !! ??
De Frivole Framboos doet ons nog steeds verwonderen, en dit na ettelijke jaren.
