Autoloze zondag – Brugge 2015 –

Autoloze zondag – Brugge 2015 –

De autoloze zondag bracht weer een massa volk op de been, geen auto’s in het stadscentrum. Toch een paar, nummerplaten die niet Belgisch waren. Verdwaalde toeristen ? Een aangenaam weertje om eens gezellig met de fiets te rijden zonder acht te moeten slaan op de auto’s of bussen. Dit mocht je dus wel vergeten, de straten werden gewoon ingepalmd door wandelaars, je moest afstappen en te voet verder. Je fiets ergens achterlaten, want hier en daar werd je niet bijster mooi bekeken als je op straat doorfietste. Maar je neemt het erbij, die ene dag. Het heeft toch geen zin, want je wil genieten van de sfeer, de evenementen, de optredens, de rommelmarkt,… Je kon het merken dat de weergoden Brugge welgezind waren, op sommige plaatsen was het echt niet doorkomen. De Langestraat tot aan de Kruispoort, een gezellige rommelmarkt met tal van aparte koopjes. Eénmaal zover kon je hier en daar een straattheaterattractie meepikken. Als je meer wilde weten wat er het komende jaar van cultuur te beleven viel, voor het tweede jaar op rij stonden er tal van standjes op de Markt. En moest je per ongeluk nog je fiets laten merken, geen probleem. Dit werd gratis gedaan op de Burg, en het was te merken aan de file van rijwielen. Tussen de Markt en de Burg, enkele kreetjes werden er geslaakt. Een alien in de straat, iets dichter tegen de Burg bedankten Goud en Zilver de toeschouwers voor de gegeven eurocenten. Selfies a volonté. Ik ben hoofdzakelijk blijven hangen op de Markt om van het optreden van “ The Panhandlers “, een pur sang Rock a Billy groep, en Belgisch te genieten. En als ultieme afsluiter, na ons vooraf gezellig gesprek. Pascals “ Pigbag Army “. Onze Belgische geluidsman, Aldis kan nog veel leren van hem. Het zijn geen moeder mooisten, maar des te meer druipt de charisma van hen af. Het is een genot om met hem te praten, hem bezig te zien. Pascal had al enorm veel ervaring als drummer en dj toen hij het lumineus idee had om dit verder uit te bouwen. “ Tussendoor ook nog dank aan één van de cultuurstandjes, een vinyltje ( Lp ) rijker van Diabolo Blvd. En dit voor de luttele som van 2 euro.

The Panhandlers, zang Danny Snauwaert ( wat een Elvisstem heeft die kerel ), Pieter van Stichel ( .. ) en Franck Verhulst ( .. ). Een voor mij weer ondergewaardeerde Belgische band. Ze moeten niet onderdoen voor namen uit de Uk of de USA, hun album uit 2013 “ Big Train “ bewijst het en dit hoorden we aan enkele nummers die ze brachten. Een hint naar de jaarlijkse Brugse Blues optredens, zij horen er tussen en om het even waar ze zullen staan, de zaal of het plein zal te klein zijn.

Pigbag Army dan, de afsluiter, compleet anders dan Les Truttes, maar als enig vergelijkingspuntje, covers. De jaren negentig stonden hier centraal, maar met hun eigen touch. Jan Van Eyken, Axl Peleman, Roeland Vandemoortele, Ron Reuman, Howie Dunham aka Buzz. Topmuzikanten en met extra zang van Eline De Munck werden we in the ninties ondergedompeld. (o.a. : PBA 4 DaDaDa, Connected, Marcia Baila ‘TC Woman, …  ). En dit allegaartje werd gedirigeerd door Pascal Braeckman. Vanuit zijn kot met opgebouwde percussie, draaitafels,… dirigeerde hij. Een extra cachet gevend aan de al reeds aanstekelijke show met heerlijk komische interacties en verkleedpartijtjes.

Roeland beschikt niet alleen over subliem gitaarspel, maar ook over een mooie, krachtige stem wat merkbaar was bij het nummer : “ Parklife “. Eline ietwat verfomfaait , dit door haar weddenschap stal met momenten de show met haar interactie : “ Ik sta hier als enige dame tussen deze vette zwijnen. En dit is mijn nummer, ééntje over de liefde : “ Pump up the Volume “, en pompen was het. Qua zang moet ze voor velen niet onderdoen en beweging, dans is haar ook al niet vreemd. Een all round dame, joviaal en sympathiek. Axl, gitaar en de meeste zangpartijen voor zich nemend amuseerde zich met zijn kameraad uit hun dagen van De Kreuners, Jan. Reuman op zijn drums en Howie met zijn samples vervolledigden de sound van dit knettergekke fenomeen ‘Pigbag Army‘. Een extra lid, rap was zijn ding en Six ( ? ) : “ Mirror on the Wall “, iets later nog eens op de voorgrond met “ Say Captain, Say Whot ”. En Pascal ertussen verkleed in wit kapiteinskostuum. Voordien met een dansje samen met Eline, een shrekmasker op zijn kop. Ook nog even de Coca Cola man gespeeld,…

Een stelletje ongeregelden ontsproten uit het brein van Pascal, als dj samen met enkele vrienden deze discobar verder uitgebouwd maar i.p.v. platendraaiers, nu met live muzikanten. Zijn project, dat hij een nieuw leven had ingeblazen. “ Ik noem ze mijn varkens “. Dit was Pigbag Army die de autoloze zondag op de markt eindigde. De bissen “ Eisbar “ en “ Slobobar “ dreunden over de markt en de aanwezigen hadden genoten. Een gezellige en waardige afsluiter van een mooie Brugse zondag.