Vrijdag 10 juli, de vooravond van de Vlaamse feestdag mocht Stijn Meuris voor enkele duizenden toeschouwers de Burg te Brugge als zijn terrein afbakenen. Perikelen op de E40, Brugge, achteruitrijdend, Brugge. Steeds weer Brugge. Maar het is hier toch zo gezellig en mooi, zoals hij het zelf als geen ander kan formuleren. Al dat volk, speciaal voor hem, en enkele straten verder G. Rios en G. Jones. Ja, het was ook de openingsavond van het Cactusfestival. Hij kon het niet laten om tijdens de nummers door tal van verwijzingen naar Cactus te gooien. Zoals tijdens, “ Van God Los “, toen het publiek samen in massa “ HuhHuhHuhHu, …” neuriëde. “ Cactus hoor je dit, Grace hoor je het ?“ riep Stijn door zijn microfoon.
Woordvirtuoos, wat wil je als entertainer en journalist. Oneliners, verwijzingen naar het volgend nummer. Bindteksten die je enkel van Stijn mag verwachten. Het publiek genoot ervan. Interactie met zijn publiek, … o.a. op 1 december 2014 vijftig geworden. “ Wie is hier van ’74, … 74 jaar jaja, maar 1974 …”. Toch enkele in het publiek die in 1974 geboren zijn, Stijns geboortejaar, … en zo werd “ 1974 “ ingezet. Dat Stijn zijn muzikanten ( David Piedfort-gitaar, Bart Van Lierde-bas, Antony Foscez-drum en Kris Delacourt-gitaar ) ook enorm apprecieërt en veel speelruimte geeft bleek uit het volgende. Even voordien had hij aan het publiek gevraagd of er gitaristen aanwezig waren. Tekens werden gegeven en Stijn had iemand in het oog. “ … één vinger anders zetten, één vinger en je krijgt een nieuw geluid, een nieuwe ervaring van een nummer. David, doe maar…”. Na deze solo wees hij naar die gitarist in het publiek, … één met piekhaar ? Toch een eer om zo deel uit te maken van één van de nummers uit de setlist. Stijn had Brugge al enkele keren opgehemeld, en ook ons bier die je hier had. Maar de wijn, de witte wijn was erbarmelijk slecht. “ Een slok tussendoor om de stembanden te smeren, ik wil jullie allemaal tracteren maar oei, ik heb geen bonnetjes, gelukkig heeft de drummer al gedronken “. Hij nam zijn fles en nam er een slok van. Zo kwamen we naar die slechte wijn en dat goei bier dat we hier hebben. Ook enkele kwinkslagen naar zijn muzikanten, … dit kennen ze niet, ze zijn van Antwerpen. Enkel David … een Bruggeling …, “ Dudzelenaar ( ? ) ” zei die. Stijn en David gekscherend.
Het 11 juli-Komitee Brugge heeft vanavond een artiest voorgeschoteld die iedereen meekreeg. Noordkaap, Monza, … nu Stijn Meuris. Nummers die al enkele jaren klassiekers zijn geworden, minder bekende die zeker niet onderdoen en de nieuwe single “ Kommer en Kwel “ de voorbode van een nieuw album die weer gensters zal slaan. Bissen : “ Omerta “, “ Arme Joe “ en “ Ik Hou van Jou “.
“ Omerta “ werd vol geweld de massa ingestuwd. “ Arme Joe “, Will’s nummer die door Stijn als een razende formule 1 uitgespuwd werd. Het optreden zat erop, anderhalfuur hadden we genoten en meegezongen met o.a. “ Panamarenko “, “ Satelliet Suzy “, “ Drank in Leuven “, “ Gigant “,… waren we stil bij “ Een heel Klein Beetje Oorlog “, en zongen we Van God Los. Stijn en kompanen bedankten het publiek en verlieten het podium. Pol Van Den Driessche, het kostuum in de kleerkast gehangen, bedankte nogmaals het in grote getallen opgekomen publiek. “ Morgen kunnen jullie hier genieten van Burgrock, maar ik wil jullie nog naar huis sturen met deze slaapwel “. Stijn en zijn muzikanten terug het podium op. “ Ik Hou Van Jou “. “ ’t Is omdat Pol ’t zegt “ zei Stijn.
Overdonderend applaus, meezingend, meedansend, en talrijke kussen werden uitgewisseld. “ Ik Hou Van Jou “ en met deze woorden gingen de lichten uit op de Burg.
Eh… wil je me een complex bezorgen? Ik ben van ’69 maar wel nog geen 50 jaar oud. Dus wie van ’74 is, is zeker nog geen 50. 😛
kwinkslag à la Stijn ( 01/12/1964 ).