Cultuurcentrum Brugge 20 jaar : seizoen 2015-2016

Walking Diner

Vrijdag 29 mei 2015, de Brugse Stadsschouwburg zette zijn deuren reeds vanaf 16.30 uur open voor het publiek. Dit naar aanleiding voor de feestelijke opening van het nieuwe seizoen. Twintig jaar cultuurcentrum mocht eens apart gevierd worden. Families konden zo met hun kinderen op ontdekkingstocht doorheen het gebouw, van de foyer naar de kelders. Van de theaterzaal naar het derde verdiep. Her en der workshops, theater en verrassingen. Zo konden ze onder meer genieten van Skriewer ( workshops Frederik De Schepper : joupaux, gezellig plooien scheuren, kreuken en rollen met krantenpapier. Geen gewoon hoedje van papier. Theater met alledaagse voorwerpen,… ). Ook Naomi Kerkhove bekend van haar 3D borduren, Forest Fruit installatie hield de kinderen gezellig bezig. Verder konden ze ook nog genieten van het theater” Kip van Troje “. Er waren steltlopers en poppetjes die aan het dansen gingen. Voor de ingang van het gebouw verschenen uit het niets twee steltlopers “ Les Clochards Célestes “ , een kapitein en een vogelverschrikker, een accordeon en een saxofoon werden aangegeven en zij zorgden op hun stelten voor een vrolijke noot op de rode loper.

Vanaf 19.00 was iedereen in de foyer uitgenodigd voor het avondgedeelte. Voor de hongerigen was er een spaghetti-noedel bar voorzien die volop draaide . Peter Roose draaide nog enkele plaatjes en nam dan het woord : de avond zou niet verlopen op een oudbollige (? ) manier, staand of zittend achter de micro het programma 2015/2016 voor te stellen. Er werd geopteerd voor een soort walking diner, meer bepaald een walking date met show. Peter, Peter, Aukelyn, Veerle, Sonja en Michel hadden elk hun eigen tafel waar het publiek via een soort sneldate voor info en vragen over het nieuw seizoen terechtkonden.

In de kelders was er video, live visuals van VJ Daxx. En tussendoor kon men twee maal genieten van enkele nummers in de theaterzaal door de Lee Shore CSNY tribute band. Zanger/gitarist Fred Klee was er bij in Wembley in 1974( The Doom Tour ) toen Crosby, Stills, Nash en Young één van hun memorabele concerten gaven. Een jaar later splitten ze echter. Deze indruk bleef hem steeds bij en samen met Eddy Scheepers, Romain Schoonis, Patrick Cuyvers, Jan Leven en Davy Deckmijn toeren ze nu met de heerlijke muziek uit de jaren zeventig van die geweldige muzikanten. Hun nummers, hun ego’s, de fantastische verhalen en niet te vergeten de vele klassiekers. Op vrijdag 2 oktober kan je deze magie live meemaken, een hommage, een tribute.

Achter het doek op scène, tussen podium en coulissen mocht de Brugse dansschool “ Dancelot “ uitpakken met een staaltje van hun danskwaliteiten en choreografie, “ een dansfragment, “ Souffle les Histoires “ uit hun nieuwe productie ‘Mmiri’. Afspraak 23 april op ‘dag van de dans’. Ook zij brachten twee sessies. Op het podium werd ook nog de winnaar getrokken uit een bokaal vol briefjes die een Airbagpass won. Peter Roose bijgestaan van een klein meisje trokken de winnaar en Burgemeester Renaat Landuyt mocht de naam bekendmaken. Moeilijk leesbaar of wat, “… ik kan wel het telefoonnummer voorlezen …” grapte Renaat. Enkelen bleven nog in de zaal om van het tweede mini-optreden van Lee Shore te genieten. Iets later in de foyer kon men nog even speed daten met de directeur en zijn medewerkers. De beentjes konden om 21.30 uur losgegooid worden met de After Party.

Een gezellige voorstelling in het kader van het 20 jarig bestaan. Op naar een nieuw succesvol cultuurseizoen met tal van producties op allerlei vlak.

.

Thorgal expositie : Stripmuseum Brussel

Ook stripliefhebber, en fan van G. Rosinski ( Thorgal ), dan moet je zeker eens in het stripmuseum in Brussel binnenwippen. Nog tot en met zondag 6 september 2015 loopt er een pracht van een tentoonstelling. En nog enkele dagen kan je ook genieten van het vroegere werk van Rosinski, vanaf zijn schooltijd.

Een impressie van wat je er kan zien, met dank aan het stripmuseum om te fotograferen.

De schilderijen die nog steeds de covers sieren van zijn albums zijn hier in hun volle glorie te aanschouwen. Het zijn pareltjes. En indien je met de trein gekomen bent, om af te zakken nog een gezellig adresje om te genieten op de terras van enkele speciale biertjes, of bestel voor 6 euro drie glazen die je zelf kiest uit de dertig, ja 30 tapkranen. Reposez et boire, sit and enjoy les bières, the beers of ” Little Delirium ” in de Kaasstraat, nabij de Hoedenmakersstraat..

Triennale Brugge 2015

Wordt de biënnale van Venetië afgeschaft ?, krijgt Brugge een nieuwe boost met hun vierde Triennale ( 1974, was de derde en sindsdien ook de laatste ), het publiek zal beslissen. En Zondag 24 mei 2015 was het zover de vierde Brugse triennale, maanden werk, contacten , … en om 11 uur gaf de Brugse Burgemeester zijn openingsspeech aan de Sint Anna rei. Dit onder een stralende zon, en een enorme opkomst, duizenden aanwezigen ? Spiegel de letters URB-Egg, verwijs naar een café, naar Brugge, hun plaats in Europa, het openzetten van de stad via cultuur. Renaat landuyt zijn hart sprak, zijn woorden en het gegeven, een speech dat op een eerlijk en welverdiend applaus mocht rekenen. Brugge op een nieuwe culturele manier op de wereldkaart te plaatsen.  Dit was er, want er waren zelfs Britse en Amerikaanse toeristen in de massa die dit wilden meemaken, hadden ergens iets opgevangen en wilden meer ontdekken. Brugge weer in de kijker van de wereld, en zij die dit verwensten of andere commentaar spuiden hebben nogmaals ongelijk. Veel positieve reacties en schouderklopjes vielen de organisatie te beurt. Zelfs de paarden op de grote markt zijn het nieuwe kunstwerk dat er staat al gewoon. het jaar is nog lang en in december zullen we een resumé kunnen maken. En die zal zeker positief uitvallen. Brugge een historische stad die ook aparte kunstwerken, zeer modern toelaat in hun landschap. Waarom niet, dit getuigt van altijd bezig zijn, je stad promoveren, meegaan met je tijd en je openstellen.

Na Renaats speech was het aanschuiven om van een Brugse zot te genieten of iets anders, water, fruitsap,… waaronder ook weer velen die het niet met één glas lieten. Een massa volk, mooi weer een weerzien met mensen die je maar enkele keren in het jaar ziet. Dus we drinken er nog ene op.

Sfeerbeelden van deze morgen, geniet, en dompel je onder in de Triennale 2015.

De Hersenhap – Stadschouwburg Brugge 2015

Wegens omstandigheden werd “ De Hersenhap “, dat normaal doorging op zaterdag 2 mei 2015 in de Brugse Stadsschouwburg, verplaatst naar zondag 10 mei. Was Tine bevallen ? Nee, dit was niet de reden, want ze stond nog even rond en stralend op het podium te Brugge. “ De Hersenhap “, die ook in het teken van de voorstellingen over geestelijke gezondheid ging, werd geschreven door Hugo Matthysen. Hugo kennen we van o.a. Het Peulenpaleis waar hij ook samenwerkte met Tine en Karlijn. Het beloofde dus een doldwaze komedie te worden. Heb je bepaalde problemen, wip eens binnen in deze speciaalzaak.

Hugo nam zondag het woord : “ Hier in Brugge waarderen ze het om een inleiding te krijgen.” En een inleiding kregen we, een inleiding van een inleiding, zonder één woord over het stuk te reppen. Maar we hadden onze inleiding zoals enkel Matthysen dit kan.  Zijn twee kompanen van CPeX : Ronny Mosuse en Aram Van Ballaert namen hun plaats in. Tine Embrechts en Karlijn Sileghem vooraan het podium vlogen er meteen in.

Karlijn : “Is er hier in de zaal een dokter aanwezig ? Een vroedvrouw misschien ? Iemand die tegen bloed kan ? Een keurslager ? “. Tine’s haar zwangerschap werd er bij gesleurd. Tine stelde de muzikanten voor : “ … daar zijn we dan ook weer vanaf “.  “ Hugo en Ronny kennen jullie wel “. Voor Aram had ze nog een speciaal woordje, “ …als het gevoelig wordt zal hij dit laten horen op zijn gitaar, de emoties versterken…”. “ Neem jullie menu erbij, jullie hebben dit allemaal gekregen toen je binnenkwam “. “ Nr. 13 “. We kregen een kleine voorstelling van het concept. “ Onze uitgangspunten zijn nu wel duidelijk “. Muziek, de tune van De Hersenhap. “ Ja, dit is onze tune en hiermee zullen we het moeten doen “. Beide dames hadden aan alles gedacht, we kregen een powerpoint van hun zaak. We werden ondergedompeld in een soort pop up restaurant. Waar we met onze vragen, problemen terecht konden. Waren het nu persoonlijke, emotionele of was het mondiaal, economisch van aard. Kunst, cultuur, godsdienst, alles kon je op het menu van De Hersenhap vinden. Nr. 13 : Zou ik mijn leven overdoen ? Met momenten net of het stuk op hun persoonlijk geschreven werd, het acteerwerk, de typecasting. De series die doorgaan, die op de kast blijven liggen, de blondine. Is het iets voor Canvas,…  past het meer bij Discovery of is het meer iets voor Njam, “ … want we zijn hier over Harry de hamburger bezig “. Muziek en sketchachtige passages, van luchtig tot ernstig werden naar ons hoofd geslingerd. “ 13, 15, 17,… schrap het maar, was steeds Karlijns haar antwoord nadat we genoten van hun verhaaltjes en de bijhorende songs van Tine en Karlijn, muzikaal ondersteund en met momenten ook leadzang van Hugo en Ronny.

Sketches, maar toch een min of meer rode draad. Want Harry de hamburger nam een belangrijke plaats in. Het sublieme mimespel, de playback zonder klank en muziek van Karlijn, de kledijwissel om de problemen van de menukaart extra in de verf te zetten. Sterke staaltjes toneel op een schitterende doldwaze tekst aan de hand van Hugo Matthysen. De Hersenhap, geen eten, geen fastfood voor de maag maar voor het brein, voor de luttele som van 14 euro gemiddeld. Ter plaatse en onder begeleiding te degusteren. Het kwam erop neer om nooit op te geven, niet te plooien. Maar beide dames zegden er wel bij dat ze geen therapeuten waren. Dit kwam mooi tot uiting met de sketch over Jonas Beunders. De Jos werd voorgesteld met een powerpoint en Tine kroop in de rol. De man zijn leven was kapot, geruïneerd door zijn vrouw die hem overal te pas en onpas Poepiewoepie noemde. Niet meer voor serieus aanzien op zijn werk,… ander werk in Frankrijk. Zelfs in het Frans klonk Poupeewoupee zo stom. En ook hierover een prachtig lied “ Hey Poepiewoepie “. “ De Hersenhap “ lost GEEN problemen op, je kiest een onderwerp van het menu waar je kunt over na denken. Zelfs als je niet weet waarover je eens wil bezinnen, nadenken, check de menukaart, je vind er wel iets. En als je de zaak opstart, liefst met een parking van een supermarkt in de buurt, een Panos, je haalt een drankje en een broodje voor je klant, wel verkopen aan het dubbele van de prijs. Beide dames waren gewiekste zakenvrouwen. Iets wat ze ons, het publiek, meermaals van probeerden te overtuigen. Als de zaak niet zo goed draait, maak er een franchise van, verkoop het idee en strijk er toch een groot bedrag voor op. Dit doet ons denken aan o.a. de Tupperwareparty’s. Ook dit gegeven werd ons duidelijk gemaakt met een powerpoint, het aantal mensen, het aantal hapjes,… de drank moest je wel zelf mee brengen.

Knotsgekke situaties, even gekke nummers die voortvloeiden uit : De harde waarheid vertellen of niet, wat is de beste shampoo voor droog haar, hoe vaak stoofvlees per maand is nog draaglijk,… enkele van de suggesties op het menu. Het kaspel van je vrouw, ( kapsel, Tine als ze emotioneel wordt komt de dyslectie boven ). Het sorry zeggen, Ronny’s nummer over stoofvlees. Je kleden als een prinses, autoriteit uitstralend. De vele woordspelingen, het gerijm en de insinuaties in de teksten deden ons meermaals uitbundig lachen : huilen, muilen,… lekker fris, vis,…open het raam van je hart, in iedere deur zit een raam. En natuurlijk Marvin, Harry en grootvader, de rode draad. Karlijn haar stem als ze de grootvader vertolkt, gewoon niet te doen, of als ze binnenkomt als Melissa en Tine overrompeld. Woelend in haar haar ( shampoo ),… kronkelend op de tafel, zich voelend als een sleepboot, het raam openzettend. Tine en Karlijn zich voelend als twee losers,… “ Zie ons hier staan als twee kiekens …”. De schuld van Hugo’s teksten, het was niet hun idee,… “… maar ja, maar ja, jama ja…”. Hugo’s uitleg, eens een slecht moment hebben.

Het roer omgooien, de petjes op,… en warrig of niet de powerpoint hoe je eigen zaak oprichten.  Met “ De Hersenhap “ kun je rijk worden. “ Bezoek maar onze website, je vindt er alles terug en je krijgt er onze knowhow bij voor een luttele 15 % “. Een daverend applaus viel hen te beurt en wij verlieten als blije mensen de zaak, euh de zaal.

Mannen hoor je sorry zeggen – Open het raam – Als een sleepboot – Ik kan vliegen – Hey Poepiewoepie – Zal ik het mama vertellen – Stoofvlees en frieten – Zij hebben het roer omgegooid – …, nummers die nogmaals het schrijftalent van Hugo bevestigen. Twee schitterend vertolkingen van twee klasseactrices, en dan nog ene hoogzwanger. Ronny, Aram en ook Hugo die voor de fantastische muziek zorgden. Dit was theater met livemuziek om niet te missen. Nog tot 11 juni in onze zalen… als je het vanop de eerste rij wil meemaken en je een idee voor een eigen zaak zoekt.

Red Rock Rally 2015

Vrijdag 1 mei vond de 21ste Red Rock Rally plaats. De jaarlijkse afspraak in het Astridpark heeft weer veel volk op de been gebracht. De noemer van 7-77 jaar is hier niet van toepassing want sommigen onder ons hebben hun eerste festival meegemaakt vanuit de kinderwagen en dit is nog steeds merkbaar. Ook zal er wel weer iemand aanwezig geweest zijn, en van de muziek hebben genoten  onder een stralende zon, die de kaap van 77 gepasseerd is. De optocht, de afsluitende toespraken op de Burg en het verder feesten op de vismarkt, de traditiegetrouwe 1 mei viering. Maar net zoals vele jaren is er het gezellig samenzijn in den Botaniekenhof. Hier is rood slechts één van de vele kleuren. Zij die hun favoriete groep komen steunen tijdens de rally, en hen de cheque van 500 euro of de RRR trofee toewensen. Zij die nieuw jong geweld willen leren kennen. Zij die een grote naam van dichtbij willen zien en horen. Zij die hebben afgesproken met vrienden en kennissen en van de sfeer komen proeven. De jongsten onder ons kunnen hun hartje ophalen met de animatie op het terrein : circusspelletjes, grime, ravotten en zelfs het bouwen van een heuse waterraket. En tussendoor het park proper houden, bekertjes verzamelen en de tafel met speeltjes in de milieutent  leeg te roven. Het muziekprogramma startte om 12.00 uur, de spits werd afgebeten door Zorro’s Dirty Sister die de avond voordien reeds de overwinning behaalde in het MAZ. Lokale Helden : Battle of the Schools. Nu moesten ze met hun uitstekende muziek, enorm gegroeid sinds Kneistival 2014, tonen dat ze op dit vroege uur voor slechts enkele tientallen toeschouwers wat ze in hun mars hadden. Drie jonge gasten voortgestuwd door een dreunende oudere bas lieten het park swingen met hun aanstekelijke nummers. “ Sad Queen” en “ Room full of Sins “ zijn twee pareltjes. Robin, Roeland, Tim en Tanguy hun samenzang geeft een meerwaarde aan hun muziek. Jammer, maar niet in de prijzen, ex aequo op de tweede plaats. Robins stem klinkt jong en fris en de muziek klinkt zo volwassen, net of er iets niet past. Nu en dan zou een iets ruwere stem of een iets ruiger uiterlijk niet misplaatst zijn. Niet dat de zangkwaliteit van de jonge Lantsoght onderschat mag worden en evenmin zijn teksten. King For a Day, de tweede groep, liet meteen merken dat ze een stevige kandidaat waren voor winst. Bonkende gitaren en stevige riffs ondersteund door een ruige, warme stem. “ Devils Energy “ en “ Paranoid “, twee songs uit de korte set die enorm bekoorden. Zeer harmonieus voor zoveel gitaargeweld. Velen zagen dan ook in Jan, Mario en Jens de winnaars van de rally. Ze scoorden goed bij de jury maar kwamen enkele puntjes te kort om Eraserhead van de winst te houden. Zij stonden als derde groep geprogrammeerd en vanaf de eerste minuten liet deze Kortrijkse band hun duivels los op het publiek. Keiharde stonerock met een vrolijk geflipt kantje. Psychedelisch in de letterlijke zin. Vijf nummers en een halfuurtje, meer hadden ze niet nodig om de neutrale muziekliefhebber in hun enthousiasme te laten delen. Krijsende gitaren en een perfect aansluitende drum en bas op “ Do Androids Dream of Electric ”. “ Interstellar Nightlife “, ouderwetse garagerock. En wat een présence van de frontman Niels Manhaeghe. Als een oermens het podium innemend, spastisch zoals enkel Joe Cocker dit kon. En een stem die dit alles tot één muzikaal geheel maakt . Niels, Michael, Özgür en de broers Maxim en Vadim mogen zich de terechte winnaars noemen. Verrassing van de rally was de RRR trofee, prijs van het publiek, die naar Watchoutforthegiants ging. Slopend gitaarwerk, met een stevige bas als backing en een ietwat rustige drummer die zijn vellen teisterde tijdens o.a. “ Fire” en “ Demons “. Alternative rock die nog zeker zal uitgroeien. “ The Sky is the Rabbit “,hun eerste EP, waarmee ze het verder zullen bewijzen. Birger, Jasper en Sam namen de trofee dan ook vol liefde in ontvangst. Het is toch het publiek dat hits maakt en je platen koopt. Dit was dan ook voor hen een aangename verrassing. Afsluiter en zeker niet slecht maar toch iets minder in de smaak vallend waren Soldier Six. Een aparte stem, aparte nummers, soms geen idee wat we mogen verwachten van dit Zaventems trio ( Vitja, Rudy en Tim ). Met momenten experimenteel, dan weer loeiend hard. Schrijnende zangpartijen die uitdeinen op een manier die we niet echt kunnen plaatsen. Zoals van hen gezegd wordt, cliches zijn niet aan hen besteed. Het vliegtuig landde hierdoor als laatste op het grasplein. Maar op hun manier een lichtpunt, een muzikaal geluid die we niet gewoon zijn. Wel om te volgen op andere tarmacs. Voor het optreden van Mask werden de leden van Eraserhead op het podium geroepen om hun cheque in ontvangst te nemen. Mask, het geesteskind van Sam Claeys, met Hazy ( Chris De Neve ) op synth en Gino Claeys op drums. En sinds enige tijd hanteert Bart Parmentier ( bassist van Lemon sedert 2005 ) de bas. “ Het is een ander genre dan Lemon, maar ik amuseer me “. Vrijdag stelden ze ook hun eerste EP voor met de nrs. : “ Body Burn “, “ Falling “, “ Weight of the World “ en “ Approving the Dark “. Melancholische nummers, poppy synth sound, een beukende drum en heerlijke bastonen. Sam kan zich hier volledig op de zang concentreren en we houden van zijn stem en zijn uitstraling. Heerlijk was de cover van Future Island. Hazy zei nog dat er een redelijk nieuwe cover op de setlist stond. Het zal dus deze “ Seasons “ geweest zijn. De 80’s sound zweeft ook onmiskenbaar doorheen de set en zet echt aan om te dansen. We wilden meer maar het programma was te strak, … een andere keer ergens. Later op de dag hoorden we nog eens zijn stem tijdens een interview met Villa Bota : “ … ’t is iets anders dan in Gent of Brussel spelen… maar het doet deugd hier voor eigen publiek en op de RRRally te spelen … “. Rond 18.00 , Boudy Verleye op het podium oftewel Brihang. Even voordien werd de publieksprijs overhandigd aan de groep uit Ninove “ Watchoutforthegiants “. Tijd voor Boudy , nog steeds zijn eigenste zelf, en Dj Dime. Voor duizenden mensen opgetreden tijdens de Gentse en de Lokerse feesten met als klapstuk Pukkelpop 2014, de kers op de taart. Ietwat schuchter laat hij zijn beats los, om na enige minuten later het voltallige publiek op zijn hand te krijgen met zijn mooie poëzie. Weer gaf hij veel ruimte aan zijn vrienden hiphoppers Badasss en CFour/Ljipe Trukn oftewel Ntrek. “ Oe is’t “, “ Periode Jalisco “, … blijven sterk songs. Maar met “ Lichaam ( – megafoon ) “ onderscheidt hij zich toch van andere hiphoppers.  De muziek, de teksten,… zijn interactie met het publiek blijft zelfs voor de niet fan een aangenaam optreden. De zwaaiende handen en bewegende benen in het publiek bewezen dit. The Fixkes, ietwat uit de belangstelling verdwenen, maar vandaag mochten ze tonen dat ze nog steeds aangevraagd worden. Sam Valkenborgh heeft ondertussen de gitaar doorgegeven en hanteert nu de bas. Johan ( bas ) en Joris verdwenen uit de band en Mike Engels ( gitarist ) is tegenwoordig het nieuw lid. Sams broer, Jan nog steeds achter de drums, op toetsen Bart Palmers en niet te vergeten Peter Deckers ( gitaar en mondharmonica ). Sam nog altijd veel met zijn publiek bezig tussenin de nummers. “ Jodie Foster “ de opener en één van de recente nrs.  “ Rock-‘n –Roll “ volgde, de Fixkes brengen Nederlandstalig rock of moeten we zeggen Antwerps dialect ( op z’n Stabroeks ). Sam stak dit toch enkele keren door. Een Bruggeling verstoat alles. En, “…’k zie slechts 5 mensen die klappen,…das toch wa weinig “. De nieuwe nummers sloegen niet of nog niet echt aan, wat sabbatjaren vermogen. Hopelijk scoren ze vlug een nieuwe hit en hebben ze onmiddellijk de massa mee als vanouds zoals in 2007. Probeerde hij het publiek mee te trekken of wakker te schudden : “ …Brugge, ‘k moet iets bekennen, er woont hier veel familie van mijn vrouw, en ik ben ze ’t vergeten te zeggen dat we hier optreden “. Zal wel zo zijn zeker ? Ze vervolgden met meezingen met de radio,  “ Speekmedolle “ ( 2014 ) en “ Nooit Niks “ met gedeelde leadzang ( 2014 ). Plots reageerde Peter met : “ … niet oké met muntjes gooien naar het podium,… waar zit hij, … die lafaard…”. Wat er juist gebeurde moet ik schuldig blijven, niet gezien. Sam loste het op met : “ Met een papieren vlieger gooien mag “, wat ook gebeurde. “ Koriander van den Turk “, nog een nieuwe. De set naderde zijn einde. “ We hebben nog een kwartiertje, dat komt goe uit “. De oudere nummers hadden inmiddels toch de respons van weleer. Er werd meegezongen en luid geapplaudiseerd in het publiek. Potke, potke potke vet, “ ‘Kvraagetaan “ met de bekende mondharmonicasolo. Ze staan er dus nog en éénmaal de nieuwe songs in het gehoor zal er overal weer ambiance zijn met deze Antwerpenaars. “De Mens” voorstellen hoeft niet echt meer. Frank Van der Linden, Michiel De Coster met zijn nog steeds jongensachtige tienerallures op bas en geflankeerd door hun drummer Dirk Jans die strak de tonen zette stonden vandaag met vier op het podium. Links geflankeerd, de nieuwe aanwinst David Poltrock op toetsen die een meerwaarde bracht aan de oude nummers, een nieuw geluid, oud terug nieuw. Duidelijk aanwezig op de nieuwe nummers van hun recentste album “ Nooit Genoeg “. Het was lang wachten, twee jaar na hun toernee 2012-2013 in het teken van 20 jaar De Mens. Een keigoeie elpee, De Mens staat waar ze altijd stonden en met een diversiteit van rock & roll, ballade, … “ Irene “, “ Ergens Onderweg”, “ Jeroen Brouwers “, “ Zonder Verlangen “, klassiekers die de tent, euch grasplein doen swingen, dansen en meezingen aangevuld met “ Nooit genoeg “, “ Dit lawaai “, “ Vlinderhart “, “ Pijn-Dronkenschap-Verdriet “ deden ze wat van hen verwacht werd. Een feest, een aangenaam weerzien. De top of the bill van Red Rock Rally 2015. Franks aparte herkenbare stem en het muzikaal geweld, het muzikaal fijne spetterde. De avond kon afgesloten worden al dansend met Buscemi ft Squadra Bossa. “ Sahid Balkan “, “ Dipso Calypso “ Nite People “,  “ Seaside “, “ It Ain’t Right, No No “, Olenoko “,…  Dirk Swartenbroeckx  heerste en leidde vanachter zijn tafel, gebaat in blauw licht. Zuiderse ritmes, Bossanova, Afrobeat, Lounge,… Het Astridpark was veranderd in een danstempel. De percussionist ( naam ? )van Squadra Bossa maakte het feestje nog gezelliger toen hij vooraan uit het publiek drie meiden op het podium meenam en samen zij aan zij op de beats dansten. Red Rock Rally 2015 eindigde als een zeer geslaagde editie, een massa volk, droog, zelfs zeer zonnig  weer en met enkele prima uitschieters in het weer uitstekende programma. Organisatorisch prima in orde en nog een pluim voor de originele teksten, de voorstelling van de groepen door Peter en Paul. Verslag en foto’s winnaars zie ook vorig 02/05/2015.

Met argumenten kan je iedereen overtuigen. ( – Lazarus – )

Met Argumenten Kan Je Iedereen Overtuigen – ( Lazarus ).

Dinsdag 28 april 2015 stonden Koen De Graeve  & Günther Lesage op de planken van de Brugse Stadsschouwburg met hun Argumenten. Wat de wc gesprekken in 1996 waren toen beiden elkaar voor de eerste keer ontmoetten zullen we nooit weten maar intussen zijn we ettelijke jaren en evenveel ervaringen verder. Na hun vorige samenwerkingen zoals : “ Wegens succes verlengd “, “ Oblomov “, en “ De Idioot “, mogen we ons vanavond weer aan een sterk staaltje theater verwachten. Het werk van Richard Dawkins en Allister Mc Grath werd onder handen genomen en hun tegenovergestelde visie over geloof, God en Athëisme lag aan de basis van “ Met argumenten kan je iedereen overtuigen “. Eigen tekstmateriaal werd ertussen gesmeed en hun ongelooflijke humor vol met overtuigende argumenten spatten uiteen op scéne. Een duel, een rollenspel, met momenten zeer grof en cru. Maar wat zich tegenwoordig in de wereld afspeelt, moeten we het negeren, doen we oogkleppen op of reageren we ? En waarom niet met een toneelstuk ?  Velen zullen zich geshockeerd voelen, ongemakkelijk, maar Koen en Günther brengen dit met zoveel relativering en humor dat je er toch na enige tijd mee moet lachen.

Terwijl het publiek hun zitplaatsen opzochten waren Koen en Günther op het podium aan het rotzooien met enkele ballons. Günther nu en dan op een ladder. Met momenten keken ze even de zaal in, maar bleven bezig met dat lapje plastiek. Koen verdween even achter de coulissen, gerammel en gehamer hoorbaar, net afbraakwerken. Kwam dan terug op scène met een blauw haardrogerachtig attribuut. Was de voorstelling begonnen ? Wat was de betekenis hiervan ? Uiteindelijk had de ballon een diameter van 1 meter aangenomen. Nadat ze hadden gediscussieerd over de grootte, te klein, te groot.

Plots de stem van Koen : “ …hier bouwen we vertrouwen, met dit materiaal zullen we het doen, …”. Intussen zweefde de ballon boven de ladder en met de projectie erop was het net een wereldbol. Günther : “ …welkom in jullie kerk, … hier ben je veilig …”. K. en G. : “ … wat is dit hier allemaal zeg ?…”. Dit zou de basisvraag van de avond worden. “ … en zonder einde,… oneindig is in tegenwoordig …”. Dit zouden we merken doorheen de voorstelling. De muziek sloeg aan en zij zetten een dansje in. Het speelveld, tafel en twee stoelen met enkele attributen, omringd door vier houten planken. Achteraan een kapstok met kledij, vooraan een microstandaard.

Koen in de rol van Richard, discussies, dialogen en bewijzen. De wetten van de fysica, de zintuigen, het universum. De kleine deeltjes. Het serieuze, wetenschappelijk gedeclameer wordt onderbroken met het zoeken naar die bepaalde filmtitel. Gammastralen, wetenschappelijk onderzoek : The hulk, de chirurg met zijn handen in het lichaam, bezig, microscopisch klein : Fantastic voyage. Gevolgd door een verduistering en muziek. Koen getransformeerd in een vrouw, een moslima. Evolutieleer, het respect voor de mens. De Imam, geloof en ongeloof. Tolerantie, discussie tussen beiden, elkaar onderbrekend en tegelijkertijd onzin uitkramend. Günther als Iman, zittend aan de tafel, een tv ( ? ) debat. Koen, de ongesluierde moslima die moet rechtstaan. Niet waardig genoeg om samen aan de tafel te zitten. Delicate kwesties worden niet geschuwd, maar door hun relativering en speltechniek worden we niet overdonderd in een zwaar debat. De muziek van o.a.: Goose, Duke Ellington, … en het onnozel repetitief danspasje zijn de voorbode van een rol- en kledijwissel. Een andere omgeving.

Discussie en argumentatie over God, de mensen, … de rabbi. Het tooggesprek, ditmaal in het dialect, soms brabbelend en met veel woordspelingen, “ … schuifdinges, touchbakske,… T,t,t, theepot, wa vor thé, maakt nie uit,… wetenschapper, weten,… “. Ook gebruikmakend van slowmotion, via de lichttechniek wordt een bepaalde sfeer gecreëerd. Zo krijgen we een luchtige kijk maar toch kritiserende visie op onze maatschappij, wereld. Het interview met de extremist, de onthoofdingen, de betrokken Europeanen. De oerknal, de Bigbang. Hitler en het Darwinisme. Lees en begrijp de feiten, het respect voor de medemens.  Sjiieten, Sjoenieten,… of het afgrijzen van onthoofdingen, drugs en een bot mes.

Het petanquespel, de rook, mist over het podium. Egypte, Palestinakwesties. De hemel moet tussenkomen. Het gesprek met de extremist, onderbroken door gsm geluid uit het publiek. “ Günther : “ Als het God is, ik ben bezig “. De ballon symboliek voor de aarde, het oog van de wereld, de mening van de man in de straat.

Günther als Imam zittend op een neerliggende Koen. “ Geloof, mijn geloof,… twijfel is een mensenrecht “. De theorie, de praktijk, het recht om te twijfelen. Opnieuw het dansje en de muziek, kledij wordt afgegooid, lichte pianomuziek. Günther : “ Ik vraag mij af of we geen onnozelaars zijn “. De filmverwijzingen, levensvormen. De Apenplaneet, E.T.,… en voor de eerste maal heeft Koen ( Richard ) het juiste antwoord : “ The Blob “, zegt het meerdere keren geen reactie van Günther tot hij het zelf zegt. Het vragen naar nog twee Profeten ( bier, een onbestaand merk ) en kop ( preskop ). Opnieuw een soort symboliek. Het laatste dansje, waar geen einde aan komt, blijft duren tot vervelens toe. Oneindig, ja oneindig is in tegenwoordig en de wereld is in zekere zin om zeep. De ballon die ontploft.

Hoe je het ook uitlegt, met de juiste argumenten kan je iedereen overtuigen en als dit dan nog gebeurt door tooggangers met dubbele tong, een zot, onnozelaar of een nar ( the kings fool ). Wie zijn wij ? We kunnen tot vervelens toe commentaar geven en discussiëren, maar of dat iets zal veranderen ?

Red Rock Rally – Brugge 2015 –

Red Rock Rally  2015

Vrijdag 1 mei 2015 vond de 21 ste editie van Red Rock Rally plaats in het Astridpark te Brugge.  Onder een stralend zonnetje stroomde het volk geleidelijk toe om te genieten van de muziek en de sfeer. Een goed gevuld park hoorde wie de winnaars van de Rally waren. Eraserhead uit Kortrijk werd unaniem verkozen door de jury en mocht met de cheque van 500 euro huiswaarts keren.  Een verrassing voor sommigen, de publieksprijs, met het grootst aantal stemmen ging de bekende RRR trofee naar Watchoutforthegiants uit Ninove.

Henk Vanhee ( muzikant ), Katrien Vanhille ( Stad Brugge ), Karel Vandendorpe ( geluidsman ), Daphné Rosseel ( muziekliefhebster ), Philippe Lefief ( muziekstudio en muzikant ), SVV aka Stefaan Van Volcem ( muziekjournalist ), Bregt Depreeuw ( muziekliefhebber ) en voorzitter Noël Van Oyen ( muzikant, cultuurcentrum Brugge ) hadden uit 286 kandidaten het vijftal geselecteerd voor deze middag. Een overtuigende winnaar kwam uit de bus die de prijs met steun van Van Ackerstichting en Howest in ontvangst mocht nemen.

Alles werd weer met ongelooflijke creativiteit en sublieme teksten ingeleid door Peter Roose en Paul Schrijvers. Mieke Hoste en Annick Lambrecht hadden de eer om de winnaars uit de enveloppes te halen.

Wat er verder op het programma stond verschijnt eerstdaags versierd met de nodige beelden.